AŞILI CEVİZDE YÖRE VE ÇEŞİT SEÇİMİ

   ÜLKEMİZDE ÇOK GENİŞ BİR ALANDA YAYILIŞ GÖSTEREN CEVİZ, DENİZ SEVİYELERİNDEN BAŞLAYARAK 1700 METRELERE ULAŞIR. BU KADAR GENİŞ BİR ALANDA DİKİLECEK AŞILI CEVİZ ÇEŞİTLERİNİN BELİRLENMESİ ELBETTEKİ ZORDUR.

BUNA GÖRE UZUN YILLAR YAPILAN ARAŞTIRMALAR AŞAĞIDAKİ SONUÇLARI VERMİŞTİR:

- AŞILI CEVİZ ÇEŞİTLERİNİN YAYILIŞINDA KESİN SINIR YOKTUR;

- ANCAK ÇEŞİTLER, BELİRLİ SINIRLAR ARASINDA DAHA VERİMLİ VE KALİTELİ MEYVE VERİR.

- BU OLAYDA CEVİZİN AKLİMASYON ÖZELLİĞİ BÜYÜK ÖNEM TAŞIR
(Aklimasyon : Bir canlının yeni bir ortama alışması sürecine denir.)

- İLK YILLARDA GEREKLİ TEDBİRLERİN ALINMASI AKLİMASYONU KOLAYLAŞTIRIR.

Kaynak:https://www.ceviz.com.tr

Ceviz Göz Aşısı

       Her çeşit fidan türünde kendine özgü aşı çeşidi ve yöntemi vardır.Cevizde kalem ve göz aşısı yaygın olarak uygulanmaktadır.GÖZ aşısı;bilezik,yama,T (te),yongalı gibi yöntemlerle yapılmakta olup bilezik ve yama daha çok tercih edilmektedir.Bu aşı temmuz ayının başlarından (gözlerin olgunlaşmasından) eylül ayının ortalkarına kadar ypılabilir.Diğer ifade ile sağlıklı göz alınabildiği,kabuk açılabildiği dönem içinde yaplabilir.Erken yapılan gözler sürgün yapar,kışı rahat geçirir.Sürgün yapmayan gözler kışı uyuyarak geçirir.Ağır kış şartlarının olduğu bölgelerde uyuyan gözler ve genç sürgünler parafinle korunabilir.

Göz Aşısı ve Çeşitleri

Altında odun dokusu bulunan veya bulunmayan küçük bir kabuk parçası ile bunun üzerindeki tek bir göz ile yapılan aşılara göz aşısı denir. Göz aşıları, yalnızca bir tomurcuğun (gözün) kullanıldığı özel bir kalem aşısı şeklidir.

Göz aşıları meyve ağaçlarının çoğaltılmasında, kalem aşılara göre daha çabuk uygulanabilir. Göz aşıları, küçük fidanlarda kullanılmaktadır. Göz aşılarının çoğu, anacın aktif büyüme halinde bulunduğu, kabuğun odundan kolayca ayrıldığı mevsimde yapılır.

Göz aşıları uygulandığı dönemlere göre;

a) İlkbahar Mart-Nisan aylarında (erken sürgün aşı dönemi).

b) Mayıs sonu-Haziran başı (Haziran göz aşısı veya geç sürgün göz aşısı dönemi).

c) Temmuz sonu-Eylül başı (durgun göz aşısı dönemi) olarak gruplandırılabilir.

Durgun Göz Aşısı: Bu aşı genellikle yaz (Temmuz sonu-Eylül başı) aylarında yapılır. Bu dönem meyve fidanlarının çoğaltılmasında en önemli bir dönemi kapsar. Anaç üzerine takılan göz, aynı yıl tutar, fakat kışa girildiğinden uyanmayıp, ertesi yıl ilkbaharda sürer. Daha çok, kışları soğuk geçen yerlerde uygulanır. Durgun aşıda gözler, o yılın sürgünlerinden alınırlar.

Sürgünler kuvvetli olmalı, üzerlerinde sürgün tomurcuğu bulundurmalıdırlar.

Aşı yaparken göz alınan sürgünler kesildikten sonra yapraklar, kısa bir yaprak sapı kalacak şekilde temizlenir. Gözler, anaca takıldıktan 2-3 hafta sonra kaynama oluşması muhtemeldir. Yaptığımız aşıda; eğer gözün yanındaki kısa kesilmiş yaprak sapı düzgün olarak koparsa veya kendiliğinden düşerse bu aşının tuttuğuna işarettir. Yaprak sapı kuruyup buruşmuş ise muhtemelen aşı tutmamıştır.

Sürgün Göz Aşısı: Sürgün Göz aşısında; göz anaca takıldığı yıl uyanır ve aynı yıl sürgün verir. Uygulanış tekniği durgun göz aşıya benzer, ilkbaharda anaç kabuk vermeye başladığı zaman yapılır. Aşı sürgünlerinin, kışın şiddetli soğuklardan zarar görmeleri tehlikesi vardır. Onun için, sürgün göz aşısı, kışları ılık geçen yerlerde yapılır. Sürgün göz aşısı, aşıya ve yerine göre;

a) İlkbahar (Erken) Sürgün Göz Aşısı

Mart-Nisan aylarında anaca su yürümeye başladığında uygulanır. Aşı için gerekli kalemler durgun mevsimde alınıp, aşı zamanına kadar saklanır.

b) Haziran (Geç) Sürgün Göz Aşısı

Mayıs sonu veya Haziranın ilk haftalarında başlanır ve Temmuza kadar devam edilir.

Göz Aşısının Yapılışı: Toprak seviyesinden 15 santim yükseklikten itibaren, aşı çakısının ucu ile anacın kabuğu (T) şeklinde kesilir. Kesik kısmın iki kenarındaki kabuk, aşı çakısının tırnağı ile yerinden kaldırılır. Bundan sonra üzerinde aşı gözlerinin bulunduğu kalem ele alınır. Bir gözün üst ve altında bir parmak kadar bir kısım bırakıldıktan sonra, gözün altı hafif odunlu olarak kesilir. Anacın tepesinin daha yüksek tarafında iki anacın kesilen kısmına yukarıdan aşağıya doğru sürülerek yerleştirilip, rafya ile sarılır. Göz aşılarının tutup tutmadıkları, aşıdan 15-20 gün sonra belli olur.

3.1. T Göz Aşısı (Kalkan Aşı)

Bu aşı yöntemi göz aşıları içinde en çok bilinen ve yetiştiriciler tarafından en çok kullanılan bir yöntemdir. Genellikle 6 mm ile 2.5 cm arasındaki çapa sahip anaçlara büyüme devresinde uygulanır. Aşı topraktan 5-25 cm yükseklikte yapılır. Anaç T şeklinde kesilir. Göz ise kalkan şeklinde odunlu ve odunsuz olarak kesilir ve anaçta açılan T içerisine yerleştirilir. Aşı yeri rafya ile hava almayacak şekilde bağlanır. Aşı bağı 15-20 gün sonra kesilir.

3.2 Ters T Göz Aşısı

Yağmurlu bölgelerde yağmur sularının açılan T içerisine girmemesi ve enfeksiyon oluşmaması için ters T aşı metodu uygulanmaktadır. Ancak burada, anaçta yapılan kesim ters T şeklinde olup, aşı gözü alınırken de kalemdeki kesim üstten alta doğru yapılır 

3.3 Yama Göz Aşısı

Dikdörtgen biçimindeki bir kabuk parçasının anaçtan kesilip çıkarılması (üzerinde bir göz bulunan) ve kalem üzerinde aynı büyüklükte bir kabuk parçasının çıkartılıp yerine anaçtan kesilen ve bir göz ihtiva eden parçanın anaç üzerine yerleştirilmesi şeklinde olur. Genellikle T göz aşısının başarısız olduğu tür ve çeşitlerde uygulanır. Bu aşıda başarılı olmak için, gece ve gündüz ısı farkının az olduğu dönemler seçilmelidir. Aşı çabuk yapılıp, çabuk bağlanmalıdır.

3.4. Flüt Göz Aşısı

Bu aşı yama göz aşısına benzer. Farkı, çıkartılan kabuk parçasının gövdeyi hemen tamamen saracak şekilde büyük olmasıdır.

3.5. Yongalı Göz Aşısı

Bu aşı metodu ilkbaharda büyüme başlamadan önce veya yaz aylarında su noksanlığı veya başka bir sebeple büyümenin durduğu hallerde kabuğun odundan kolayca ayrılmadığı zamanlarda yapılır. En önemli nokta, anaçta açılan T’ye yongalı gözün çok iyi yerleştirilmesi ve çok iyi bağlanmasıdır. Yongalı göz aşısı, durgun mevsimin dışında, Nisan ve Mayıs aylarında, arazi koşullarında durgun gözlerle yapılabilir.

CEVİZ BUDAMA HAKKINDA DETAYLI BİLGİ

CEVİZ AĞAÇLARI NİÇİN VE NASIL BUDANIR

Ceviz ağaçlarını terbiye etmenin amacı ,güçlü bir gövde geliştirmek ve bunun çevresinde kuvvetli ana dallar oluşturmak ve böylece ağır meyve ,kar ve buz yüküne veya diğer olumsuz etkilere ağacı hazırlamaktır.
Cevizler için değişik lider sistem terbiye tavsiye edilir.
Bu sistemde merkezde bir lider dalın (gövdenin) yukarıya doğru dikine büyümesine izin verilir.Merkezi lider budamasında ana dalların terbiyesi yapılır.Bu sistem geniş açıyla gövdeye bağlanmış güçlü dalların oluşumunu teşvik eder.
Dar açı ile gövdeye veya ana dallara bağlanmış olan dallar yapısal olarak zayıflatır.
Dikim sırasında fidanın yaklaşık yarısı kesilir.
Örneğin fidan 3 mt ise 1.5 mt ye indirilir;180 cm ise 90 cm'e indirilir.Fidan bu şekilde kesildikten sonra uca en yakın tomurcuk yukarı doğru dikine gelişecek olan uç sürgününü (merkezi lideri) oluştururken ,bu arada ana dallarında gelişmesi arzu edilir.
Birinci,ikinci,üçüncü büyüme mevsiminde ağacın çatısını oluşturacak olan üç veya beş dal seçilir.Fazla dallar kesilerek kaldırılır.Bu arada ağacın tabanına yakın bölgedeki tomurcuklarda kaldırılır.Aksi halde bunlardan oluşacak sürgünlerin büyümeye ve ağacın gelişmesi istenen dallarıyla rekabet etmeye çalışırlar.Ana dalların arasına dikine olarak 30-60 cm mesafe verilir.
Bütün ana dallar ucun hemen altında oluştuğu durumlarda ,dikim sırasında buradan kesim yapılmalıdır.Aksi halde yapı zayıf ,şekil ise değişik doruk dallı değil ,vazo (goble) olur.
Sürgünler henüz küçük iken kesim yapılmalı ,daha sonraki büyük kesimlerden sakınmalıdır.
Bir dalın büyümenin başlangıcında dipten kesilmesi;onun bir iki mevsim büyümesine izin verdikten sonra dipten kesilmesine göre bir ağaçta daha az kayba sebep olur.
Bir sonraki budama da ilk dalların yüksekliği tedrici olarak arttırılır.Böylece alet ve makinenin alttan geçişlerine izin verilmiş olunur.
Yaklaşık beş yıl sonra merkez lider kesilir ve çoklu lider sistemi oluşturmaya başlanır.
Ağaç daha az budanırsa elbet daha büyük olacaktır.Bununla beraber güçlü ve dayanıklı ağaçlar elde etmek için budama gerekebilir.


MEYVE VERMEYEN CEVİZ AĞAÇLARI NASIL BUDANIR

Meyve vermeyen ağaçların budaması ,basit olarak terbiye sisteminin devam ettirilmesinden ibarettir.Eğer sürgün gelişimi aşırı uzun görülürse ,özellikle daha aşağıdaki dallar uçtan kesilir.Bu yapılmayacak olursa ,dallar çok uzun büyür ve ağır meyve yükünde ilk dallar yerde kalır.Bu durumda toprak işleme ve hasat güçleşir.


MEYVE VEREN CEVİZ AĞAÇLARI NASIL BUDANIR

Ağaç meyve vermeye başladıktan sonra her iki üç yılda bir ağaçlar budamaya ihtiyaç duyarlar.Ağacın verimliliğini muhafaza edebilmek için sürgünler sürekli olarak seyreltilmelidir.Toprak işlemeyi zorlaştıracak olan düşük dallar kaldırılır.Bu arada ağacın merkezindeki zayıf dalların bazıları da kaldırılır.
Geç gelişen kedicikler zayıf dallar üzerinde oluşur.Bu kedicikler polenlerini geç dağıtacakları için ,geç açan çiçekleri tozlaşabilirler. Bu da hem üzerinde bulunduğu ağacın hem de diğer ağaçların daha fazla meyve vermesine yardımcı olacaktır.
Yetişkin ağaçlar yoğun budamadan yararlanırlar.Bu ağaçlar bazen o kadar uzundurlar ki ,uçta ihtiyaç duyulan seyreltmeyi yapabilmek için mekanik budama kulesine ihtiyaç duyulur.
Ana dalları kuvvetlendirmek için birçok dal 30-60 cm'den kesilir.Aşağı doğru büyüyen yan dal mutlaka kesilmelidir.Bu kesim ana dalın dengesini korumuş olur.Böyle bir budama kesim noktasına yakın yeni sürgünlerin büyümesini teşvik eder.Böylece daha fazla güneş ışığı ağacın alt kısmına girebilecektir.
Ağacın büyümesine ve ışık dağılımına bağlı olarak bu budama her 3-5 yılda bir tekrarlanır.
Budama sırasında dalların yastıkları (her dalın tabanındaki omuz benzeri güçlü yapı) mutlaka korunmalıdır.Bu alan özel hücreleri ihtiva eder.Bu hücreler besin maddelerince zengin oldukları için,budama yaralarının kolay kapanmasına imkan verirler.Böylece dalın yaralanmış yerden başlayarak öze doğru çürümesini önlerler.
Kış zararına uğramış ağaçların kuruyan dalları,canlı dokuya kadar ulaşacak bir kesime ihtiyaç duyarlar.Dondan sonra bütün yıl beklemek gerekir.Böylece zararın ulaştığı yeri belirlemek daha kolaydır.Bu durumda canlı odun kesilmemiş ve elde tutulmuş olur.Yukarı büyüyen dalların kesimi bir yan dalın üzerinden yapılmalıdır.Yağmur sularının akışını kolaylaştırmak için bu kesimlerin meyilli yapılması gerekir.
Cevizlerin ölü veya kuruyan dalları kaldırmak,çiçeklenme ve meyve vermeyi düzene sokmak ,ağacı istenen şekillerde terbiye etmek için budanır.
Budama ihtiyacı çeşide ,çevreye ve ağaçları yetiştirme amacına bağlıdır.
Yetişkin ceviz ağaçlarında kuvvetli spur gelişimi ,dişi çiçek oluşumunu ve iri meyve ve gelişimini teşvik eder.
Budamayla birçok büyüme noktası kesileceği için sürgün/kök oranı düşer.Kalan gözler daha yüksek oranda karbonhidrat yüklenir;mineral madde sağlayan daha fazla kök bulunmuş olur.
Budamayla düzene giren taç ağacın üzerindeki spurların daha iyi ışıklamasına imkan verir.
Budama ceviz ağaçlarının büyümesini kontrol altına alır,sürgün gelişmesini canlandırır,ağaç iriliğini ve depolanmış besin madde miktarını azaltır. Fakat yaprak alanı azalmaz.Gelişme için kullanılan karbonhidratları üreten yer yapraklar olduğu için yeniden eski durumuna dönülür.
Bir ağacın tacı bitki büyümesini düzenleyen bir fabrika gibidir.Tacı kaldırırsak ağacı öldürmüş oluruz.Daha büyük bir taç geliştirirsek ,bitki daha hızlı büyür.
Tam olarak güneşe maruz kalmış genç ağaçlarda yeterli su ve besin maddesi varsa herhangi bir toprak kısıtlaması da yoksa büyüme doğrudan aktif yaprak yüzeyi ile ilgilidir.
Yaprak yüzey alanını sınırlayan herhangi bir faktör bodurlaşmada etkili olur ve genellikle erken gelişmeyi engeller.Bu durumda yapılacak şey ağacı mümkün olan en az budamayla şekillendirmektir.
Bir ağacın uzunluğuna büyümesi ,sadece süren dalların ucunda olur.Şayet uç kesilirse sürgün gelişimi gövde üzerindeki yeni bir tomurcuğun sürmesinden meydana gelecektir.

CEVİZ AĞAÇLARINDA BAKIM BUDAMASI NASIL YAPILIR


Ceviz bahçesinde bakım budaması kuruyan dalların kesilmesidir.Budamanın bu tipi en kolay anlaşılanıdır.Kaldırılan dallar ,mümkün olduğu kadar ana gövdeye yakın kesilir.
Elma kasları, testereler, hatta daha ağır dallar için zincirli testereler kullanılabilir.
Amaç bir dal kütüğünü bırakmak veya kesim yapılan ana gövdeyi zararlandırmak değildir.Ağır dalların kaldırılmasında ,gövde üzerindeki kabuğu ve odunu yarmamaya dikkat edilmelidir.Bunun için önce dalın üzerindeki gövdeden 5-10 cm uzakta kesim yapılır.İkinci kesim ,ilk kesimin biraz üzerinden yapılır ve geçici bir kütük bırakılır. Sonra kalan kütük gövde ile düzce kesilir.


SEYRELTME BUDAMASI NİÇİN,NASIL VE NE ZAMAN YAPILIR

Seyreltme budaması ağacın gücünü ve yetişkin ağaçların ürünün muhafaza etmek amacıyla yapılır.Ceviz ağaçlarında seyreltme budaması pek tavsiye edilen bir uygulama değildir.Özellikle verimli çeşitlerle kurulmuş ve ağaçların dikim aralığı 7x7 veya 7x10 mt olan sık dikilmiş bahçelerde ,dalların biri birine girdiği dönemlerde (çevre şartlarına bağlı olarak ağaçlar 10-12 yaşına geldiğinde birbirlerine girerler).,meyve verimini ve kalitesini arttırmak için budamanın yapılması gerekebilir.Bu durumda yapılacak masrafın getireceği kar iyi hesaplanmalı ve çıkan sonuca göre hareket edilmelidir.
Ceviz ağaçları bahçede ilk beş yıllık büyüme sırasında kuvvetli bir yapı oluşturmak ve şekillendirmek için budanırlar.Bu dönemde uç sürgün gelişmesi kuvvetlidir.Yan dallanma yaprağını döken diğer meyve türlerine göre daha yavaştır ve bu dalların bazıları ağacın şekillenmesi için uygun olmayan yerlerde oluşurlar.Fakat yan dalların çoğunluğu ağacın şekil budaması için gerekli dal seçimine imkan verebilir.
Bir ağacın ekonomik olarak önemli derecede meyve verme yaşı ,erken yıllarda oluşan sürgünlerin ve meyvelerin sayısına bağlıdır.Yan dalların arttırılması daha büyük bir meyve verimini sağlayıcı etken olabilir.
Cevizlerde uygulanan şekil ve verim budamaları sınırlı yan tomurcuk gelişmesini ve verimdeki gecikmeyi düzeltmez.
Yani genetik yapıya bağlı olan verimdeki gecikme ve yan tomurcuklardan çıkan sürgünlerin ucunda meyve oluşturmama alışkanlığı budama ile ortadan kaldırılmayacaktır.


ŞEKİL/TERBİYE BUDAMASI NİÇİN ,NASIL,NE ZAMAN YAPILIR

Budamanın bu türünde iki temel amaç vardır;
Ağaç yaşlandıkça meyvelerin ve yaprakların ağırlığını destekleyecek olan dalların kuvvetli bir çatısını oluşturmak.
--Dik büyüyen güçlü bir gövde geliştirmek 
Bu gövde ,en sonunda üstün kaliteli kaplama veya kereste olarak kesilecek ve kullanılacaktır.
Değişik (modifiye) lider olarak isimlenen budama tipi çoğu meyve ağaçlarında şekil budaması olarak kullanılır.Bu budama tipi ile kuvvetli çatı dalları geliştirilir.
Böyle bir ağacı oluşturmak için şu yol takip edilir;
--Ana gövdeye bağlanmış her çatı dalı ,bağlandığı gövdeye göre daha küçük olmalıdır.
--Çatı dalının gövdeye bağlanma açısı 45-70 derece arasında değişir.
--Çatı dallar gövdeye aynı yerden bağlanmamalı ve dallar arasında belli bir mesafe olmalıdır.
--Çatı dalları gövdenin çevresinde 72 derecelik açıyla, helozonik olarak dizilmeli ve birbirinden 30-60 cm aralıkla gövde üzerinde yerleştirilmelidir.
Dal iriliğinin ana dala göre daha küçük olması için yaprak alanı azaltılır.
İstenen bodurlaştırma miktarına göre yaprakları ,dal uçlarını veya bütün ikinci derecedeki dalları keserek ana dalı etkili şekilde bodurlaştırabilmek mümkündür.
Genel olarak geniş açılı dallar,dar açılı dallara göre daha kuvvetlidirler ve kırılmaya daha az maruz kalırlar.Açı çeşitlere göre değişir.Fakat 45-70 derecelik bir dal açısıyla iyi bir destek için genellikle yeterlidir.Esas olarak 90 derecelik açı dezavantajdır.Çünkü böyle dallar aşağı doğru sarkacaklar ,hatta yaşlı ağaçlarda yere kadar uzanacaklardır.
İstenilen ürünün kütük veya ceviz(meyve) olup olmamasına bağlı olarak ,muhtemelen budama amacıyla yapılacak en önemli şey, dar açılı çatalları elemine etmektir.Dar açılı çatal yapısal olarak zayıftır ve ilerleyen zamanda bu dalın ağırlığıyla gövde yarılmaya maruz kalabilir.Bu en iyi şekilde erken kesim veya lider hariç bütün dalları şiddetli olarak kısaltmakla düzeltilebilir.
Dalın kuvveti ,çatalda bulunan dalların ve gövde odununun büyüme oranına bağlıdır.Şayet dalın ağaca bağlanma açısı çok darsa (45 dereceden küçük),orada odunun içine kabuk dahil olacağı için dal zayıf kalacaktır.
Dalların gövdeye bağlanma açıları ağacın hayatında erken dönemde tayin edilmeli ve şekillendirme devresinde dalların seçimi ve düzeltme işi başlamalıdır.Yeni sürgünlerin liderle yapacakları açıionların ışığa doğru büyüme eğilimlerine göre değişir.Alttakiler göre daha kalabalık olan daha yukarıdaki sürgünler daha keskin açıya sahip olma eğilimindedirler.
Geniş açılı dallar ,yerden istenen mesafede ise bunlar seçilebilir ve koruna bilir.Seçilen dalların gelişmesine yardımcı olmak amacıyla rekabet eden diğer dalların uçları kesilebilir veya tamamen ortadan kaldırılabilir.
Bazen alışılmamış bir dal gelişir ve düzeltmeye gerek olabilir.Bazen daha yukarıdaki dallar çok hızlı büyürler ve seçilmiş olan alttaki ana dalları gölgelerler.Bu durum .yukarıdaki dalları geriye doğru budayarak düzeltilebilir.
Ağacı düzeltebilmek için en az budama ilkesi uygulanmalıdır.
Kuvvetli bir iskelet sisteminin gelişmesi,dikkatli bir gözlemi ve budama için en az iki yıl kontrolü gerektirecektir.
Budama dal açılarının kolayca görülebildiği kış sonu ve erken ilk baharda yapılır.O dönemdeki budama hastalık bulaşması ve çürüme ihtimali en azdır.Büyüme mevsimine göre ,dinlenme döneminde hastalık etmenleri daha az aktiftir ve kesim yarası büyüme başlangıcından önce kısa bir süre için zararlı etkilere maruz kalacaktır.
Bodurlaşma amacıyla dalların ucunu kırpmak gibi bazı budama tipleri büyüme devam ederken ,gelişme mevsiminin erken dönemlerinde yapılmalıdır.
Budama çatı dallarının sağlam bir örgüsünü oluşturuncaya kadar bir çok yıl devam etmeyi gerektirir. Kuvvetli bir çatının faydası ,dalların daha az kırılması ve uzun yıllar daha yüksek ceviz verimidir.

Ceviz Fidan Çukuru Açma

Fidan dikmeden önce mümkünse dikilecek olan bahçede patlatma işlemi yapılmalıdır. Bu mümkün değilse derin sürülmeli, fidan çukurları kazma kürek yardımıyla açılarak dikim yapılmalı. Gerekirse kepçe yardımıyla da fidan çukuru açılabilir. Çukurların derin ve geniş olmasına dikkat edilmelidir. 30x40-40x50 genişliğinde olmalıdır.

Ceviz fidanı ve badem fidanı dikimi nasıl olmalıdır; Ceviz ve badem fidanlarının çıplak köklü ve tüplü olarak dikimi yapılabilir. Çıplak  köklü fidanlar Kasım-Nisan ayları arasında dikilmelidir. Tüplü fidanlar ise yılın her  döneminde ekilebilir. Çıplak köklü fidan dikimi yaparken köklerin kıvrılıp,  dönmemesine dikkat etmeliyiz. Kök toprakta hava boşluğu  kalacak biçimde sığ veya derin dikilmemelidir. Dikilecek  fidanın 20 cm' den uzun olan kökleri önceden kesilmelidir. Tüplü ve kaplı fidanlar naylon ve kaplarından mutlaka  çıkarıldıktan sonra dikilmelidir. Dikim sırasında kök  sisteminin bulunduğu toprak kütlesi dağıtılmadan dikilmelidir. Her iki ekimde de fidanların; kök yapısına, yaş ve boy  durumuna göre açılacak uygun boyutlardaki çukurlara  yerleştirilmesine, toprağın sıkıştırılmasına ve can suyu verilmesine dikkat edilir.  Donlu günlerde fidan dikilmemelidir. Boylu fidanların rüzgâr ile sallanmasını önlemek için bir kazığa bağlanması sağlanmalıdır.
Fidan Dikim işlemi;
Önce çapa veya bel küreği ile, dikilecek tüplü veya  kaplı fidanın kök boğazı seviyesine gelecek derinlik  ve genişlikte bir çukur açın. Dikim çukurunun kök  çapından 50-60cm daha geniş ve derin  olmasında yarar vardır. Yani dikim çukurunuzun  ölçüleri 60cmX60cm genişliğinde 80cm  derinliğinde  olması idealdir. Çukur açılırken üst toprak ile alt toprak ayrılır.
Çukurun dibine (2) kürek kadar yanmış ahır gübresi  ilave edip toprakla karışmasını sağlayın. Fidan  tüplü/topraklı ise toprağın dağılıp parçalanmamasına  dikkat edin. Kök sisteminin yırtılması sonradan  kurumasına sebep olabilir.  Fidanı düzgün bir biçimde çukura yerleştirin.
Toprağı yavaş yavaş çukura doldurun. Fidan aşılı ise aşı bölgesinin toprağın üstünde kalmasına özen  gösterin. Genellikle mevcut toprak seviyesinin korunması  gerekir.
Son olarak fidan çukuru tamamen toprakla doldurulur. Ayak ile fidan çevresine  basılarak toprağı sıkıştırın ve can suyu verin.